Νανούρισμα για τη Ρουσιώ.
Ακούστε στο youtube: ΡΟΥΣΙΩ ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ
«Τίποτα να μη μείνει από τα θαύματα του ανθρώπου, μόνο η ιστορία του γραμμένη σε χαρτί».
Γιατί ένας πόλεμος παραμένει, και μετά το τέλος του, ένα ενεργό ηφαίστειο; Γιατί τα ερωτηματικά που γεννά μένουν εσαεί αναπάντητα; Γιατί όταν κοπάζουν οι βρυχηθμοί των όπλων, οι άνθρωποι συνηθίζουν να σιωπούν; Τι συμβαίνει με όσους δεν σιωπούν; Με όσους βασανίζονται για να βρουν τις απαντήσεις στα τόσα γιατί; Και πώς τελικά πλάθεται η ιστορία που θα φωτίσει τα γεγονότα στις μεταγενέστερες γενιές; Υπάρχει αλήθεια μία και μοναδική; Αυτές κα πολλές άλλες αναζητήσεις αποτέλεσαν το σπέρμα που γονιμοποίησε τη Ρουσιώ, την ηρωίδα του πρώτου βιβλίου μου, που κατέθεσα πρόσφατα στο αναγνωστικό κοινό. Παρουσίαση: (Α΄ πρόσωπο: diastixo.gr)
Τι αναζητά ένας συγγραφέας σ` έναν αινιγματικό και θολό μυθιστορηματικό κόσμο; Πώς ρίχνει φως για να μεταβάλει την ομιχλώδη ατμόσφαιρα σε ένα διαυγές τοπίο; Πώς επικοινωνεί με τα πρόσωπα που σιγά σιγά δημιουργεί; Και εντέλει, ποια είναι τα κριτήρια για την ίδρυση αυτού του σύμπαντος και ποιος του δίνει το δικαίωμα να επιβάλει τους δικούς του κανόνες για τη λειτουργία του; Καθαρά στοχαστικά ερωτήματα, χρόνια ταλαιπωρημένα σαν παλαιοκαιρισμένες σελίδες προφητικών βιβλίων που ποτέ κανείς δεν επιβεβαίωσε την αξία τους. Παρουσίαση: Εργαστήρι του συγγραφέα: fractalart.gr
Τι αχνάρια αφήνει πίσω του ένας παγκόσμιος πόλεμος; Πώς ορθοποδούν τα θύματά του όταν πια σιγήσουν τα όπλα;
Η Ρουσιώ ως παιδί του πολέμου, ακρωτηριασμένη ψυχικά από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της, την απειλή του παιδομαζώματος και τον διωγμό από τον τόπο της, μηχανεύεται τρόπους για να ξεφύγει από τις σκιές του παρελθόντος, από τη μάνα της - ήρωα και δεσμώτη της, τη μιζέρια των παραγκουπόλεων, τη βαριά μεταπολεμική σιωπή. Ένα οδοιπορικό που διαρκεί πάνω από δύο δεκαετίες (1948 -1970) και καταγράφει παράλληλα την κατάρα του εμφύλιου, τη δεκαετία του ````1950 στην Ελλάδα, τη μεταναστευτική πλημμυρίδα προς τη Γερμανία, τις συνθήκες διαμονής των γκασταρμπάιτερ, την επαναστατική χρονιά του `1968 σε Γαλλία και Μεξικό, και κυρίως την εσωτερική διαδρομή μιας γυναίκας που διεκδικεί μια θέση σ` έναν κόσμο εχθρικό. Η Ρουσιώ ένα πιόνι στη σκακιέρα της ιστορίας, όπου κι αν πάει, όποιον δρόμο κι αν ακολουθήσει, δεν θα ξεφύγει ποτέ από «τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες» που κυριεύουν σθεναρά την ψυχή της. Μια αφήγηση ζωής με επίκεντρο μια γυναίκα που δεν συμβιβάστηκε με τα επίπλαστα πρότυπα της εποχής της και σχεδίασε την πορεία της με βάση την προσωπική της ουτοπία.
Τίποτα δε χάθηκε. Η ελευθερία θ' αργήσει, μα θα φανεί. Θα πεταχτεί μέσα απ' τις ρίζες των δέντρων και το αίμα των ομφάλιων λώρων. Τα βουνά θα γίνουν τ' απόβαρο στου δίκιου την πλάστιγγα. Μέσα στις πομπές των ξεριζωμένων, χιλιάδες παπαρούνες θ' ανθίσουν. Η γη θ' ανοίξει τα έγκατά της να καταπιεί τα εγκλήματα. Τα πουλιά ευτυχισμένα θα ράψουν πάλι τα φτερά τους κι οι άνθρωποι γυμνοί, με μια γλώσσα μόνο, εκείνη της καρδιάς τους, θα υμνούν την αγάπη.
Ένα μυθιστόρημα για τη γυναικεία δύναμη όταν η ιστορία το απαιτεί
Γράφει η Σταυρούλα Γιώτη
Το βιβλίο «Ρουσιώ μη με ξεχνάς» της Άννας Ρω που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λιβάνη είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Για την ακρίβεια είναι η πορεία μιας γυναίκας μέσα στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Ο εμφύλιος πόλεμος, η μεταπολεμική περίοδος, η εποχή της μαζικής μετανάστευσης των Ελλήνων αναδύονται μέσα από τον βηματισμό της Ρουσιώς στη ζωή.
Ακολουθείστε τον σύνδεσμο για τη συνέχεια: bit.ly/3BMqzld
ΡΟΥΣΙΩ ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ:
Το ''Ρουσιώ μη με ξεχνάς" δεν είναι μόνο ο τίτλος του μυθιστορήματος της συγγραφέως Άννας Ρω, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη, αλλά μέσα του περιέχονται περισσότερα απ' όσα αρχικά μπορεί να νομίζουμε. Αρκεί... Ακολουθείστε τον σύνδεσμο για τη συνέχεια:bit.ly/3E2Us0
Tο βιβλίο «Ρουσιώ μη με ξεχνάς» της Άννας Ρω που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λιβάνη είναι το πρώτο της βιβλίο και είναι ιστορικό μυθιστόρημα. Μας πηγαίνει στο παρελθόν, ξεκινά από το αιματοβαμμένο για την Ελλάδα 1948, ένα μήνα δολοφόνο τα χρόνια του Εμφυλίου, όπως γράφει και τελειώνει το 1974, όπου έρχεται στη χώρα η Δημοκρατία. Η πρωταγωνίστρια η Ρουσιώ μας γνωρίζει τη ζωή της μέσα από την ιστορία της χώρας μας. Αιματοβαμμένη και η δική της η πορεία. Ακολουθείστε τον σύνδεσμο για τη συνέχεια: bit.ly/3xJJJpc
Σκέψεις των αναγνωστών για τη ΡΟΥΣΙΩ
Β. Κ.: Η Ρουσσώ με συγκίνησε με την αλήθεια της. Έχει αποτυπωθεί στη συνείδησή μου η περιπλάνησή της με τις βαριές αποσκευές που έφερε από μικρό παιδί ως ενήλικη γυναίκα. Το πέρασμά της από τα εργοστάσια της Γερμανίας είναι με τη συγκλονιστική αφήγηση της συγγραφέως ό, τι πιο βιωματικό θα μπορούσε να γράψει κανείς για το συλλογικό τραύμα της μαζικής μετανάστευσης στη μεταπολεμική Ελλάδα. Συγχαρητήρια για το εξαιρετικό αυτό βιβλίο
Ν.Σ.: Βρίσκομαι στη δεύτερη ανάγνωση. Δεν μου φτάνει μια φορά. Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει! Τ` αγάπησα αυτό το βιβλίο όπως ό,τι αγαπώ που το νιώθω δικό μου!
Ρ.Κ.: Ένα υπέροχο βιβλίο, μέσα από τη Ρουσιώ κατανοείς τα συναισθήματα εκείνης της εποχής.
Β.Κ.: Συναρπαστικό! Αφήγηση που σε πιάνει απ` το λαιμό!
Τ.Μ.: Μια μοναδική ιστορία έζησα μέσα σε ένα βιβλίο που δεν μοιάζει με κανένα που διάβασα ως τώρα...
Ε.Μ.: Μόλις το πήρα στα χέρια μου και δεν μπορώ να το αφήσω... ένα όμορφο βιβλίο μια καλή παρέα.
Ν.Δ.: Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η τόσο όμορφη συναισθηματική και ποιητική γραφή του.
Ν.Β: Το βιβλίο σου είναι υπέροχο!! Το διάβασα απνευστί όπως του άξιζε, όπως άξιζε και στη Ρουσιώ.
Η γνώμη των ειδικών
Σημαντική η γνώμη των αναγνωστών αλλά εξίσου σημαντικό για την πορεία ενός συγγραφέα είναι να αφουγκράζεται και τους ψίθυρους των εμπειρότερων ομοτέχνων του και των κριτικών λογοτεχνίας. Για τον λόγο αυτό ευχαριστώ θερμά όσους μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν το βιβλίο μου και επιπλέον να το σχολιάσουν. Αναφέρω με αρχικά όνομα και επώνυμο καθώς οι ακόλουθες απόψεις δεν διατυπώθηκαν δημόσια. Ζητώ την εμπιστοσύνη σας για την ορθότητα των κειμένων.
Τις παραθέτω κατά χρονολογική σειρά.
Γ.Μ.: Η διαφορετικότητα αυτού του βιβλίου ως προς τα υπόλοιπα που αναφέρονται στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και εντεύθεν, εκτός από την εξαιρετική γραφή του, εντοπίζεται στην πρόθεση της συγγραφέως να ανασκαλέψει κυρίως τις ανθρώπινες πληγές των εμπλεκομένων χωρίς καμία τάση μεμψιμοιρίας. (Μεταφορά κατά προσέγγιση προφορικής συνομιλίας).
Φ.Δ.: Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το βιβλίο σας. Είναι εξαιρετικά ισορροπημένο. Ταιριάζει απόλυτα στο κοινό στο οποίο απευθύνεται. (Ακριβής μεταφορά από γραπτό κείμενο).
Ε.Σ: Διάβασα το βιβλίο σου και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Έχω όμως δύο παρατηρήσεις, αν και με ένα μόνο διάβασμα κανείς πιάνει τον αφρό και όχι πάντα το βάθος των πραγμάτων. Οι εχθροί, αντίπαλοι της ηρωίδας παρουσιάζονται υπερβολικά κακοί, σκληροί, απάνθρωποι. Πολύ πιθανό έτσι να τους βλέπει το παιδί αλλά αυτό δεν μου φάνηκε απολύτως καθαρό. Επίσης είναι πάρα πολλά αυτά που της συμβαίνουν. Θέλουμε βέβαια συχνά να τα πούμε όλα σε ένα βιβλίο, ακόμη και επιστημονικό. Για δοκίμασε να κεντήσεις μια πιο σύντομη και απλούστερη ιστορία. Πάντως επαναλαμβάνω το βιβλίο σου είναι ενδιαφέρον και κινεί την προσοχή του αναγνώστη που θέλει να διαβάσει τη συνέχεια οπωσδήποτε! (Ακριβής μεταφορά από γραπτό κείμενο).
Ε.Χ: Πολύ ωραία πλοκή και χτίσιμο χαρακτήρων. Οι 200 τελευταίες σελίδες με καθήλωσαν με τις ανατροπές τους, ενώ η χρήση των υπαινιγμών, μου έδιναν το δικαίωμα να ανακαλύπτω μόνη μου πολλά στοιχεία της ιστορίας. Έχω όμως κάποιες παρατηρήσεις. Η γλώσσα θα μπορούσε να είναι πιο απλή για να αφήνει χώρο στα συναισθήματα να αναπνεύσουν, χωρίς υπερβολική επιβάρυνση γιατί αυτό αποβαίνει εις βάρος της πλοκής, όπως αντίστοιχα και οι μακροσκελείς διάλογοι που δεν προχωρούν την δράση ή δεν απολήγουν σε μια ανατροπή. Επίσης κάποιες φορές, υπήρξε μια επεξηγηματικότητα που δεν ήταν απαραίτητη. (Μεταφορά κατά προσέγγιση προφορικής συνομιλίας).